آثار ادبی را چگونه باید خواند

هنر تحلیل آثار ادبی، مانند رقص با کفش های چوبی، رو به زوال است. سنتی که نیچه آن را «آهسته خوانی» می نامید، در معرض نابودی است، بی آنکه ردّی از آن باقی بماند. این کتاب با توجه دقیق به تکنیک و شکل ادبی، تلاش خود را مصروف این می کند که در نجات دادن این سنت نقشی هرچند ناچیز داشته باشد. این کتاب اساسا راهنمایی است برای نوآموزان. اما امیدوارم برای کسانی که درگیر مطالعات ادبی هستند، یا کسانی که صرفا از خواندن شعر، نمایشنامه و رمان در وقت آزادشان لذت می برند نیز مفید باشد. سعی می کنم بر مسائلی چون روایت، پیرنگ، شخصیت، زبان ادبی، ماهیت ادبیات داستانی، مشکلات تفسیر انتقادی، نقش خواننده و مسئله ارزش داوری ها پرتو بیفکنم. در این کتاب برای کسانی که به آشنایی با نویسندگان و جریان های ادبی از جمله کلاسیسیسم، رمانتیسم، مدرنیسم و رئالیسم نیاز دارند، ایده هایی را مطرح کرده ام.