درآمدی بر اساطیر ایران

نمی توان بی اعتنا و بی خبر از اساطیر یک ملت، ادعای شناخت و آگاهی عمیق از فرهنگ آنان را داشت. اگر کسی بخواهد ادبیات یک کشور را مطالعه کند، برای سردرآوردن از ارجاعات و ارتباط بین داستان ها، ناگزیر است که اسطوره های آن سرزمین را نیز بشناسد. در ایران هم ادبیات علی الخصوص حماسه و عرفان، پیوستگی تنگاتنگی با اساطیر کهن ایرانی داشته و قابل جدا شدن از آن نیستند. این ارتباط به نحوی است که بدون آگاهی از اساطیر، شناخت حماسه امکان پذیر نیست و به نوعی می توان اسطوره را سرمنشا حماسه دانست.n”درآمدی بر اساطیر ایران” اثری است مختصر و مفید از “شاهرخ مسکوب” که گزارش مکتوبی از تقریرات وی به شکل درس گفتار در این زمینه می باشد. برای افرادی که می خواهند به مبحث اسطوره شناسی، علی الخصوص اساطیر ایرانی ورود کنند، این اثر از “شاهرخ مسکوب” خوانشی مناسب به حساب می آید. کتاب به دو بخش کلی تقسیم می شود که در بخش نخست آن با عنوان کلیات اسطوره، نویسنده به تعریف و تفسیر این مفهوم می پردازد. او در ادامه کلیاتی را درباره ی اقوام اروپایی و هندی ارائه می کند و زبان های ایرانی را نیز مورد بررسی قرار می دهد. در پایان این بخش، “شاهرخ مسکوب” منابعی را معرفی می کند که خواننده برای اطلاع از اسطوره های ایرانی می تواند به آن مراجعه کند. nاما بخش دوم کتاب “درآمدی بر اساطیر ایران” به طور ویژه، اساطیر کشورمان را مورد بررسی قرار می دهد و “شاهرخ مسکوب” پس از طرح مساله، به بررسی اسطوره ها در اندیشه و تفکر ایرانی، ایزدهای جنگ و همچنین اندیشه ی جنگ در حماسه می پردازد.