روایت و روایتگری در سینما

همۀ نظریه های داستان گویی از سطح ظاهری فیلم فراتر می روند و آن دسته از عناصر و ساختارهای زیربنایی را مشخص می سازند که به فیلم معنا می بخشند. درست است که برخی از عناصر داستان گویی فیلم را در قالب زیبایی شناختی لذت بخشی شکل می دهند و حس یکپارچگی و توازن و انسجام را رقم می زنند ولی بقیه عناصر از طریق نگرش های ایدئولوژیک اجحاف آمیزی همچون پدرسالاری، نژاد پرستی و نابرابری فیلم را سازمان می دهند. اتکای صرف به سطح ظاهری نه به فهم درست ایدئولوژی منجر می شود و نه فیلمنامه نویسان و داستان گویان را وامی دارد تا آن ایدئولوژی را به چالش بطلبند و نگرشی بدیل عرضه کنند. به همین دلیل یکی از جنبه های بنیادین شناخت فیلمسازی، آگاهی به نظریه هایی است که عناصر زیربنایی داستان گویی را مشخص می سازند و نگرش های ایدئولوژیک آنها را برملا می کنند.