شکل گیری نماد در کودکان

این کتاب به بررسی پیدایش تجسم، تصویر ذهنی و نمادآفرینی در بازی و رویا می پردازد. دوره ای از رشد را در نظر می گیرد که طی آن اندیشه تجسمی نوظهور به تدریج به سوی اندیشه منطقی و مفهومی پیش می رود. در این دوره اندیشه و زبان اولیه کودک برای بیان تجربه های شخصی و درک رویدادهای اجتماعی ناکافی است و کودک نیاز به پشتیبانی نظامی از نمادها دارد، تا بتواند رویدادهای غایب را مجسم و درک کند. از این رو اندیشه کودک نمادین، و میان بازی، تقلید و سازگاری در نوسان است. پیاژه با مطالعه دقیق این دوره، نظریه روانکاوان مشهوری مانند فروید، سیلبرر، آدلر و یونگ را بررسی و نقد می کند و نظریه علمی جالبی درباره نمادآفرینی «خودآگاه و ناخودآگاه» ارائه می دهد.