معمای فراوانی

معمای فراوانی اثر تری لین کارل توضیح می دهد که چرا در میان دو قله رونق عظیم نفتی در سال های هزار و نهصد و هفتاد میلادی، دولت های صادر کننده نفت نظیر ونزوئلا، ایران، نیجریه، الجزیره و اندونزی انتخاب کردند که مسیرهای توسعه عام المنفعه ای داشته باشند و نهایتا به عواقب ناامید کننده مشابهی تن در دادند. این کتاب که کاملا مستند بوده و از لحاظ تئوری و نظریات هم نوآورانه عمل کرده است، عوامل چندگانه ای نظیر اقتصاد، سیاست و اجتماع را که ماهیت یک کشور نفت خیز را تعیین می کنند شفاف سازی کرده و از انسجام بروکراسی های عمومی تا درجات استقرار مرکزی و الگوهای سیاست گذاری، همه را تبیین میکند.nکارل مدعی است که کشورهای نفت خیز، با وجود این که متفاوت و نابرابر به نظر می رسند، با عملکردهای جمعی و کلاس اجتماعی مشابهی مشخص می شوند. در این کشور ها، وابستگی به نفت منجر به اتکای نامتناسب بر دخل نفتی و خرج عمومی به حساب کشورداری می شود. رونق های نفتی که باعث ایجاد توهم ثروت و توسعه می شوند در واقع سبب ناپایدار شدن رژیم ها از طریق تقویت زمینه های وابسته به نفت و تضعیف دیگر ظرفیت های کشور می شوند.nنتایج بررسی های قاطعانه کارل، راهبردهای انتخابی وساختاری را از طریق شفاف سازی تصمیمات سیاست گذاران یکی کرده است. تصمیماتی که در دل تعامل موسسات و بنگاه ها با بازارهای بین الملی و داخلی جاسازی شده است. این راهبرد که کارل توسط آن ضرورت ساختاری را تشریح می کند، از بخش رهبری حکومت ها استفاده کرده و از آن برای نقطه آغاز در شناسایی انتخاب های تعیین کننده بهره می برد و با بررسی جنبه های پویایی خود کشور پایان می یابد.