پیشگفتاری بر هیچ

پرده های زردرنگ نیست. حلقهٔ پرده هم نیست. سبوس داخل سطل هم نیست، نه سبوس است، نه حیوان درشت و سرخ گون مزرعه که از سطل سبوس می خورد، نه مردی که سبوس را توی سطل ریخت، نه زنش، نه بانکدار که با آن چهرهٔ چروک انداخته اش همین روزها می آید و مزرعه را ضبط می کند. هیچ کدام از این ها هیچ نیست. دخترماهی هم هیچ نیست، یک جور ماهی است، از خانوادهٔ پوماسنتروس، آب های گرم و صخره های مرجانی را دوست دارد و چه می دانم، شاید حتی خودش را.