وقتی 10 سال پیش تصمیم گرفتم به طور مداوم ورزش را شروع کنم ، این چیزی است که در واقع اتفاق افتاده است:
من سعی کردم “انگیزه بگیرم”. این بعضی اوقات کارساز بود.
من سعی کردم اهداف بزرگ خویش را تعیین کنم.
مانند اکثر افرادی که سعی در تغییر و شکست دارند ، من تصور کردم که مشکل من خودم هستم. سپس یک بعد از ظهر – پس از تلاش ناموفق دیگر برای ایجاد انگیزه برای ورزش – (به طور تصادفی) اولین عادت کوچک خود را شروع کردم. من در ابتدا متعهد شدم که یک فشار را انجام دهم ، و این به یک تمرین کامل تبدیل شد. من شوکه شدم این “ایده احمقانه” قرار نبود جواب دهد. وقتی موفقیت من در این استراتژی برای ماهها (و تا امروز) ادامه یافت ، دوباره شوکه شدم.
آیا توضیحی علمی برای این موضوع وجود دارد؟
همانطور که به دنبال درک و فهم بودم ، انبوهی از مطالعات علمی را یافتم که دارای پاسخ هایی بودند ، اما کسی آنها را به درستی تفسیر نمی کرد. بر اساس علمی – که در تمام «ریز عادت ها» خواهید دید – ما همه این کارها را اشتباه انجام داده ایم.
شما می توانید بدون احساس گناه ، ارعاب و شکست مکرر در ارتباط با راهکارهایی مانند “انگیزه گرفتن” ، “قطعنامه های سال نو” یا حتی “فقط انجام آن” موفق شوید. در حقیقت ، اگر نتیجه خوبی هم به شما نمی دهد ، باید از آنها استفاده کنید. آنها کارساز نیستند زیرا همه آنها از شما می خواهند که با ناخودآگاه خود مبارزه کنید. فقط وقتی می توانید طبق قوانین مغز خود بازی کنید و محدودیت های انسانی خود را جدی بگیرید – همانطور که ریز عادت ها به شما نشان می دهد – به واسطه تغییرات کوچک می توانید به تغییرات پایدار دست پیدا کنید.
