کتاب «قصه های کولیما 1» نوشته وارلام شالاموفاثری عظیم و فوق العاده پیچیده است. شالاموف در پرداختن به وضوح بی رحمانه به یکی از غم انگیزترین پدیده های قرن ، سیستم اردوگاه کار شوروی ، روح جریحه دار شده ی بشریت را به نمایش می گذارد.
این حقیقت که به این سادگی به چنین سهم بزرگی در ادبیات قرن بیستم رسیده است را می توان تا حد زیادی در تاریخ آشفته انتشار آن جستجو کرد ، که خود بازتابی از مبارزات سیاسی آن دوران است.
داستانهای شالاموف در اواخر 1950 به چاپ رسید. مجلات مهاجر غربی ، تعدادی از داستانهای شالاموف را در مدت ده سال از سال 1966 منتشر کردند. برای آنها نیز ، کار شالاموف در درجه اول یک ابزار سیاسی بود. این امر به همان اندازه در مورد ترجمه هایی که اغلب برای حمایت از شعارهای جنگ سرد انجام می شد صادق است .
کتاب حاضر با توجه به ماهیت سیاست معاصر شرق و غرب ، در درجه اول به عنوان یک سند تاریخی به حساب می آید.
این داستان ها در واقع شخصیت دیکتاتوری شوروی را از درون نشان می دهد و این که آن ها چگونه به انسان با چشم تحقیر نگاه می کردند. از آن جا که نفی بلد شالاموف در وطنش حتی تا مدت ها پس از مرگش در سال ۱۹۸۲ هم ادامه داشت، این کتاب او در سال ۱۹۸۹ در روسیه منتشر شد.
