شمس تبریزی

“شمس تبریزی” اثری است از “محمد علی موحد” که زندگانی و اندیشه‌ی این شاعر و عارف پرآوازه‌ی پارسی را مورد بررسی قرار می‌دهد. در حالی که “مولانا جلال الدین محمد بلخی” در سراسر جهان شناخته شده است، شهرت جهانی “شمس تبریزی” که الهام‌بخش بسیاری از آثار و اندیشه‌های مولانا بود، به اندازه‌ی او نیست. شمس در تبریز به دنیا آمد و از کودکی نیز گرایش داشت و عارف صوفی پرشوری را به عنوان استاد خود در اختیار داشت. او همچنین در رشته‌های دیگر تحصیلات عالی داشت و وقتی بزرگ شد، از جایی به مکان دیگر سفر می‌کرد و به دنبال یک همدم معنوی می‌گشت.
وی دانش خود را به خوبی پنهان می‌کرد و تظاهر می‌کرد که یک فروشنده دوره‌گرد است و با زنبیل بافی و آموزش به کودکان امرار معاش می‌کرد. در اواخر عمر با مولانا آشنا شد و همراهی را یافت که در تمام عمر به دنبال آن بود. “شمس تبریزی” نگاه مولانا به تصوف را دگرگون کرد و راه رسیدن به عظمت الهی را به او نشان داد. نزدیکی آنها سبب دشمنی یاران مولانا با شمس شد اما مولانا یکی از آثار مهم خود را «دیوان شمس تبریزی» به نام راهنمای معنوی خود نامگذاری کرده است.
“شمس تبریزی” در جست‌وجوی تعالیم معنوی به سراسر خاورمیانه سفر کرد. او هویت خود را پنهان کرد و خود را به عنوان یک فروشنده دوره‌گرد درآورد و بر خلاف بازرگانان که در مسافرخانه‌ها می‌ماندند، وی در اقامتگاه‌های صوفیانه سکنی می‎گزید. شمس به مولانا توصیه کرد که تصوف را با کتاب نمی‌توان آموخت، مگر با در مسیر آن قدم برداشتن و عمل کردن و به این ترتیب مولانا در همراهی شمس متحول شد. دکتر “محمد علی موحد”، ضمن پرداختن به زندگی “شمس تبریزی” از تاثیر وی بر مولانا و تعاملات آنها نیز سخن گفته است.